Όλοι σχεδόν οι ανεπτυγμένοι σε εισαγωγικά λαοί σχεδιάζουν το “αύριο” μέσα από το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, την ισότητα των φύλων, τη μείωση της παιδικής θνησιμότητας και τη μείωση της φτώχειας.

Το ίδιο σκεπτικό θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς όταν σχεδιαζόταν η κατασκευή εργοστασίων στη Λάρυμνα, στην Αντίκυρα, στη Δραπετσώνα, στην Ελευσίνα, στον Ασπρόπυργο, στους Αγίους Αποστόλους, στα Λιόσια, στην Κοζάνη, στην Πτολεμαΐδα, στο Αμύνταιο και αύριο στο Γραμματικό και στην Κερατέα. Η ίδια πρακτική εφαρμόζεται ακόμη και σήμερα σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Δεν είμαι αντίθετος στην ανάπτυξη. Απαιτώ όμως μία αναπτυξιακή λογική που έχει ως κέντρο βάρους τον άνθρωπο και την αξία της ζωής του.

Πως μπορώ να δεχτώ την ταμπέλα του ανεπτυγμένου, όταν σήμερα στο 2008, 2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι – 980 εκατομμύρια παιδιά – δεν διαθέτουν πρόσβαση σε κατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής;

Είναι τυχαίο πως στις Βρυξέλλες την 21η Νοεμβρίου 2007 o ΟΗΕ κήρυξε την έναρξη του Διεθνούς Έτους Υγιεινής;

Όχι αγαπητοί αναγνώστες διότι 2,6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων δεν διαθέτουν πρόσβαση σε κατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής. Διότι κάθε χρόνο το ακατάλληλο νερό, η έλλειψη εγκαταστάσεων αποχέτευσης και υγιεινής συντελούν στο θάνατο 1,5 εκατομμυρίων παιδιών.

Διότι αν συνεχιστεί η σημερινή τάση, το 2015 θα υπάρξουν 2,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι χωρίς βασικές εγκαταστάσεις υγιεινής, με τα παιδιά να εξακολουθούν να πληρώνουν το τίμημα: Θάνατοι, απομάκρυνση από το σχολείο, ασθένειες, υποσιτισμός και φτώχεια. Η έλλειψη εγκαταστάσεων υγιεινής εκθέτει τις γυναίκες και τα κορίτσια στη βία, αφού αναγκάζονται να βγουν έξω από τα σπίτια τους μετά τη δύση του ηλίου και μάλιστα σε απομονωμένες περιοχές. Η υγιεινή ενισχύει την αξιοπρέπεια, την ιδιωτικότητα και την ασφάλεια, ειδικότερα για τις γυναίκες και τα κορίτσια. Τα σχολεία με αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις υγιεινής βοηθούν τα παιδιά και ιδιαίτερα τα κορίτσια που φτάνουν στην εφηβεία να παραμείνουν στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Η κοινή λογική αποδέχεται τον ισχυρισμό πως οι βελτιωμένες εγκαταστάσεις υγιεινής θα μπορούσαν να μειώσουν τους θανάτους των μικρών παιδιών που συνδέονται με τη διάρροια, σε ποσοστό μεγαλύτερο του 30 τοις εκατό.

Αν σ’ αυτό προσθέσουμε την προώθηση της υγιεινής, όπως η διδασκαλία του σωστού πλυσίματος των χεριών, το ποσοστό των θανάτων θα μπορούσε να μειωθεί κατά δύο τρίτα. Θα συνέβαλε επίσης στην επιτάχυνση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης στις χώρες όπου οι ανεπαρκείς εγκαταστάσεις υγιεινής αποτελούν μέγιστο παράγοντα απώλειας εργασίας και εκπαιδευτικών ωρών εξαιτίας των ασθενειών.

Με μία δεκάδα δισεκατομμυρίων δολαρίων μειώνεται στο μισό το ποσοστό των ανθρώπων που δε διαθέτουν πρόσβαση σε βασικές εγκαταστάσεις υγιεινής. Αναφέρω αβασάνιστα μια δεκάδα δισεκατομμυρίων δολαρίων με τη σύγκριση πως το ποσοστό αυτό είναι μικρότερο από το ένα τοις εκατό των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών του 2005. Είναι επίσης το ένα τρίτο της εκτιμώμενης παγκόσμιας δαπάνης σε εμφιαλωμένο νερό, ή περίπου όσα ξοδεύουν ετησίως οι Ευρωπαίοι πολίτες σε παγωτά.

Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και οφείλουμε να τις αποδεχτούμε. Διαβάζοντας τα στοιχεία ένοιωσα κι εγώ μπουνιά στο στομάχι. Θεωρώ επίτευγμα για τον μέσο έλληνα να διαθέτει δεύτερο μπάνιο στο σπίτι του. Ακόμη και πρόσθετο W.C. Yπάρχουν βέβαια και οι σάουνες και τα jacuzzi, τα χρυσά πόμολα και οι γρανιτένιες επενδύσεις. Αυτά τα τελευταία τα αφήνω στην κρίση σας. Σχολιάζω και προτείνω να αφιερώσουμε κι εμείς τη νέα χρονιά, το 2008 στην παγκόσμια υγιεινή.

Μια απλή και ανέξοδη αφιέρωση. Αν γίνει προβληματισμός και σκέψη ακόμα καλύτερα για όλους.