ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Για να απαντηθεί το ερώτημα, θα πρέπει να δοθούν και αντίστοιχα στοιχεία. Στη συνέχεια του κειμένου καταθέτουμε έννοιες από την ελληνική και ξένη βιβλιογραφία, ώστε ο αναγνώστης να γνωρίσει, να κρίνει, να συγκρίνει και, φυσικά, να πάρει θέση ή να μείνει απλώς παρατηρητής.
Κοινωνία των Πολιτών είναι το σύνολο των συνειδητοποιημένων πολιτών που έχουν αρνηθεί να εκχωρούν την πολιτική τους εκπροσώπηση σε κομματικούς ή άλλους παράγοντες, αναλαμβάνοντας οι ίδιοι πρωτοβουλίες και δράσεις εθελοντικού χαρακτήρα (δίχως τη συμμετοχή του κέρδους). Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα είναι η εθελοντική δραστηριοποίηση σε αποστολές ωφέλιμες για την κοινωνία και την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι οι οργανώσεις, οι σύλλογοι, τα σωματεία που έχουν στο ιδρυτικό τους καταστατικό σαφείς και ξεκάθαρες θέσεις για τη λειτουργία τους έξω από τα κόμματα, το κράτος και την αγορά.
Γεωγραφικό πεδίο δράσης οφείλει να είναι οποιαδήποτε γεωγραφική περιοχή εντός ή εκτός συνόρων και όπου το ανθρωπογενές ή το φυσικό περιβάλλον υποφέρει ή δοκιμάζεται.
(Ανθρωπιστικές αποστολές, μεγάλα διεθνή συλλαλητήρια και διαμαρτυρίες για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.)
Είναι επαρκής ο έλεγχος για την οικονομική διαχείριση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων;
Η επάρκεια και η αποτελεσματικότητα του ελέγχου είναι συνδυασμός της δραστηριότητας και της κοινωνικής και οικονομικής διαφάνειας των μελών κάθε φορέα, αφού όλοι έχουμε ονοματεπώνυμο και κοινωνική δράση.
Αφού υπάρχει συντεταγμένη πολιτεία γιατί υπάρχει η αναγκαιότητα ύπαρξης Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων;
Σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα θα προσπαθήσω να καταθέσω προσωπική εμπειρία και γνώση με τη δεκαετή και πλέον επαφή και προβληματισμό με τον εθελοντισμό και την Κοινωνία των Πολιτών.
Τουλάχιστον στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα υπάρχει συντεταγμένη πολιτεία βάσει του συντάγματος και της ισχύουσας νομοθεσίας κάθε κράτους. Δανείζομαι το φαινόμενο των κλιματικών αλλαγών και τις καταστροφικές επιπτώσεις και ας το πάρουμε ως παράδειγμα για να αναδειχθεί ή ανάγκη ή όχι της δράσης για την Κοινωνία των Πολιτών.
Η εποχή που ζούμε έχει ιστορικά πρωτοφανή χαρακτηριστικά. Το μέγεθος της παραγωγής και της κατανάλωσης ενέργειας και φυσικών πόρων, ακόμη και μη ανανεώσιμων, οδηγεί τον πλανήτη μας –μοναδικό για την ικανότητά του να στηρίζει τη ζωή- στην υπερθέρμανση, με καταστροφικές επιπτώσεις τόσο στον ανθρώπινο πολιτισμό, όσο και στα υπόλοιπα ζωντανά είδη. Αιτία για την παραπάνω ζοφερή προοπτική είναι η άπληστη χρήση ενέργειας προερχόμενης από καύση ορυκτών καυσίμων (πετρέλαιο, άνθρακας, φυσικό αέριο). Το τι σημαίνει αυτό το καταλαβαίνουμε όλοι βλέποντας ακραία καιρικά φαινόμενα, μακρές περιόδους ξηρασίας, καύσωνες και από την άλλη μεριά πλημμύρες χωρίς προηγούμενο. Το επίσημο φετινό πόρισμα της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για τις Κλιματικές Αλλαγές (IPCC) αναφέρει ότι αν οι σημερινές τάσεις δεν ανακοπούν αναμένονται:
Αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη από 1,1 έως 6,4 βαθμούς Κελσίου έως το 2100.
Άνοδος της στάθμης των ωκεανών έως το τέλος του αιώνα κατά 18 έως 59 εκατοστά. Ένταση της δραστηριότητας των τροπικών κυκλώνων και τυφώνων, με πιθανότητα 66%.
Το δεύτερο μισό του 21ου αιώνα το κάλυμμα επιπλέοντος πάγου θα εξαφανίζεται το καλοκαίρι από την Αρκτική. Ξηρασίες αναμένονται με αυξημένη συχνότητα σε όλο τον πλανήτη.
Στην εύκρατη ζώνη και ειδικότερα στη μεσογειακή λεκάνη, όπου ανήκει και η χώρα μας, ενισχύεται δραματικά η πιθανότητα ερημοποίησης, κάτι που για τη νότια Ελλάδα θα σημάνει ότι καλλιεργήσιμα ή δασικά εδάφη θα μετατραπούν σε ξηρές πετρώδεις εκτάσεις με αραιή βλάστηση.
Ας καταγράψουμε την ελληνική πραγματικότητα
Οι επιδόσεις μας, κατά την καταγραφή του WWF Ελλάδας, σχετικά με την κλιματική αλλαγή είναι σχεδόν απογοητευτικές και τα στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα:
Κίνητρα για την εξοικονόμηση ενέργειας και την εισαγωγή Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) στον οικιακό τομέα δεν έχουν εφαρμοστεί.
Καταλαμβάνουμε την 41η θέση επί συνόλου 53 χωρών αναφορικά με τα μέτρα που έχουμε λάβει για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Βρισκόμαστε πολύ πίσω.
Αντί όμως της λήψης μέτρων για μετρίαση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, μαθαίνουμε ότι προγραμματίζεται η κατασκευή νέων μονάδων ηλεκτρισμού από λιθάνθρακα και λιγνίτη!
Υποχρέωση της Κοινωνίας των Πολιτών είναι:
• Καθένας από εμάς να λάβει απλά μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας στο σπίτι του και το χώρο εργασίας του
• Να πιέσουμε αποτελεσματικά το πολιτικό σύστημα, ώστε να πετύχουμε ριζική μεταβολή του ενεργειακού προτύπου ΤΩΡΑ!

Να απαιτήσουμε:
• Εγκατάλειψη κάθε σχεδίου για νέες ανθρακικές μονάδες
• Εθνικό σχέδιο εξοικονόμησης ενέργειας εξειδικευμένο ανά τομέα (δόμηση, βιομηχανία, κατοικίες, μεταφορές)
• Ταχεία ψήφιση ενός αποτελεσματικού χωροταξικού σχεδίου για τις ΑΠΕ
• Βιώσιμη διαχείριση των στερεών αποβλήτων στην κατεύθυνση εξοικονόμησης ενέργειας μέσω επανάχρησης, ανακύκλωσης και κομποστοποίησης
• Αλλαγή του καταναλωτικού και διατροφικού μοντέλου με περιορισμό της υπερκατανάλωσης κρέατος, δεδομένου ότι η κτηνοτροφία συμβάλλει σημαντικά με την εκπομπή μεθανίου στο φαινόμενο του θερμοκηπίου
• Πλατιά ενημέρωση του πληθυσμού για την εξοικονόμηση ενέργειας, τις ΑΠΕ, το παγκόσμιο πρόβλημα, ώστε να στηριχθεί και σε ατομικό επίπεδο η αλλαγή ενεργειακής συμπεριφοράς
• Απόρριψη της επικίνδυνης πυρηνικής ενέργειας.

Τι είναι η Οικιακή Κομποστοποίηση;
Κομποστοποίηση είναι η φυσική διαδικασία κατά την οποία τα οργανικά απόβλητα (φρούτα, λαχανικά, φύλλα, κλαδέματα κ.α.) μετατρέπονται σε ένα πλούσιο οργανικό μίγμα που λειτουργεί ως βελτιωτικό εδάφους και λίπασμα. Αυτή η διαδικασία μπορεί να γίνει πολύ εύκολα στον κήπο με τη χρήση ενός απλού κάδου κομποστοποίησης αν μιλάμε για μπαλκόνι και στο έδαφος αν υπάρχει χώρος.. Μέσα στον κάδο ή στο χώμα συγκεντρώνουμε τα οργανικά και αφήνουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της όπως συνεχίζει να κάνει τόσα χρόνια.

Υλικά κατάλληλα για κομποστοποίηση:
Οργανικά υπολείμματα κουζίνας από τα νοικοκυριά: φλούδες, φύλλα, κοτσάνια, χαλασμένοι καρποί, υπολείμματα από σαλάτες, τσόφλια αυγών, κόκκαλα και ψάρια κατά προτίμηση τεμαχισμένα και κοπανισμένα. Τα κατακάθια του καφέ και των αφεψημάτων, εκχυλισμάτων κλπ. από αρωματικά και θεραπευτικά βότανα, μαζί με το ζουμί που τυχόν περισσεύει. Χώμα από γλάστρες (όταν ανανεώνεται). Μαραμένα λουλούδια. Στάχτη από ξύλα.
Φυτικά υπολείμματα από λαϊκές αγορές, λαχαναγορές, συνεταιρισμούς, υπολείμματα λαχανικών (φύλλα και στελέχη).
Φυτική ύλη από πάρκα, κήπους, θαμνέματα, κλαδιά δέντρων και θάμνων (οργανωμένες υπηρεσίες κήπων και δενδροστοιχιών ΟΤΑ), υπολείμματα καλλιεργειών (κλαδέματα), κομμένη χλόη (γκαζόν), αγριόχορτα πριν σχηματίσουν σπόρους, φύλλα από δέντρα.
Ροκανίδια και πριονίδια και φλοιός από κατεργασία ξυλείας σε πριστήρια (όχι εμποτισμένης ξυλείας εμπορίου).
Οργανικά υλικά από στάβλους (κοπριά και άχυρο).

Γιατί να κάνουμε κομποστοποίηση;
Κάνοντας κομποστοποίηση μειώνουμε τα σκουπίδια που καταλήγουν στους ΧΥΤΑ. Αυτό έχει πολλαπλά οφέλη:
Τα οργανικά οικιακά απόβλητα αποτελούν περίπου το 35-60% του συνόλου των αποβλήτων που παράγουμε στο σπίτι μας. Από αυτά το 70% περίπου μπορούν να κομποστοποιηθούν. Με τη μέθοδο της κομποστοποίηση μπορούμε να μειώσουμε το σύνολο των οικιακών αποβλήτων μας κατά 35% περίπου.
• Σύμφωνα με τα πιο πάνω μειώνεται ο συνολικός όγκος αποβλήτων που στέλνει ο κάθε Δήμος στο ΧΥΤΑ.
• Μεγαλώνει σημαντικά ο χρόνος ζωής των ΧΥΤΑ, αφού έτσι δέχονται κατά πολύ μικρότερο όγκο αποβλήτων.
Είναι γνωστά τα προβλήματα που δημιουργούνται όταν πρόκειται να κατασκευασθεί ένας ΧΥΤΑ. Ζωντανά παραδείγματα η σημερινή κατάσταση σε
Γραμματικό και Κερατέα. Αν δεν βοηθήσουμε όλοι ενεργά στη μείωση των αποβλήτων, θα χρειάζεται να κατασκευάζονται όλο και περισσότεροι ΧΥΤΑ. Οι ρυθμοί παραγωγής αποβλήτων αυξάνονται συνεχώς και οι ΧΥΤΑ γεμίζουν με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Αρκεί να αναφέρουμε ότι οι ποσότητες αποβλήτων το 1995 σε πανελλήνιο επίπεδο ήταν περίπου 3,5 εκ. τόνους, ενώ το 2004 προσεγγίζαν τους 5 εκ. τόνους. Στο Λεκανοπέδιο της Αθήνας σήμερα, παράγονται 4,5 χιλιάδες τόνοι οικιακών απορριμμάτων και θάβονται στο ΧΥΤΑ της Φυλής.
• Προστατεύουμε τον πλανήτη από το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Τα οργανικά απόβλητα στους ΧΥΤΑ θάβονται και αποικοδομούνται κάτω από συνθήκες έλλειψης οξυγόνου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων μεθανίου (CH4), μονοξειδίου του άνθρακα (CO) και σε λιγότερες ποσότητες υδρόθειο (H2S) κ.α.. Και τα αέρια αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνα για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και συνεπώς για την αλλαγή του κλίματος στη Γη, με τις γνωστές για όλους καταστρεπτικές συνέπειες.
• Ένα άλλο πρόβλημα στο οποίο δίνει λύση η κομποστοποίηση των οργανικών αποβλήτων είναι η ερημοποίηση των εδαφών. Η εντατικοποίηση της καλλιέργειας της γης, σε συνδυασμό με την καταστροφή των δασών από πυρκαγιές και την εμπορική υπερεκμετάλλευσή τους, έχουν κάνει τα εδάφη πολύ φτωχά σε οργανική ύλη. Η διάβρωσή τους είναι το επόμενο βήμα πριν την τελική ερημοποίηση. Είναι γνωστή η σημερινή κατάσταση με την υπερβολική χρήση λιπασμάτων και ειδικότερα σε νησιά, όπου οι απνητικές επιπτώσεις στα υπόγεια νερά, επιφέρουν Το κομπόστ, δηλαδή το προϊόν της κομποστοποίησης, επιστρέφει στο έδαφος τις απαραίτητες για τη γονιμότητά του οργανικές και ανόργανες ουσίες.

Η βιώσιμη διαχείριση των οργανικών αποβλήτων αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία για ολόκληρη την Ευρώπη. Τα κράτη μέλη της Ε.Ε. έχουν θέσει στόχους για να αποτρέψουν την απόρριψη των οργανικών αποβλήτων στους ΧΥΤΑ. Η Οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου της 26ης Απριλίου 1999 περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων εστιάζει ιδιαίτερα στα οργανικά απόβλητα θέτοντας στόχους μείωσης των ποσοτήτων τους που καταλήγουν στους ΧΥΤΑ. Συγκεκριμένα, μέχρι τις 16 Ιουλίου 2010 το βάρος των οργανικών που απορρίπτονται σε ΧΥΤΑ θα πρέπει να μειωθεί κατά 25 % σε σύγκριση με το αντίστοιχο που απορρίφθηκε το 1995, μέχρι 16 Ιουλίου 2013 η μείωση θα πρέπει να φθάσει το 50% και μέχρι τις 16 Ιουλίου 2020 το 65%. Επιπλέον, ο Κανονισμός για τα Ζωικά Υποπροϊόντα απαγορεύει την απόθεση εμπορικών υπολειμμάτων τροφών στους ΧΥΤΑ από το τέλος του 2005.
Προς αυτή την κατεύθυνση οδηγεί και η εθνική στρατηγική για τη μείωση της διάθεσης των βιοαποδομήσιμων αστικών αποβλήτων στους ΧΥΤΑ, η οποία είναι νόμος του κράτους (Κ.Υ.Α. 29407/3508 Αρ. Φύλλου 1572-16/12/2002 «Μέτρα και όροι για την υγειονομική ταφή των αποβλήτων»’).
Όπως φαίνεται είναι αναγκαία η δραστηριοποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά είναι και χρέος των πολιτών με δικές τους πρωτοβουλίες να συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Αναγνωρίζουμε όλοι πως τα κομμένα κλαριά-φύλλα από τους καθαρισμούς των κήπων και των δημοσίων χώρων μεταφέρονται στους ΧΥΤΑ ενώ όλα αυτά τα υλικά θα μπορούσαν με κατάλληλη προεργασία να παρέμειναν στους κήπους μας με τη μορφή βελτιωτικού εδάφους.

Υπάρχουν προβλήματα στην κομποστοποίηση;
Το πιο σημαντικό πρόβλημα της κομποστοποίησης είναι ότι… δεν την κάνουμε πράξη!
Αυτό το πρόβλημα προσπαθεί να λύσει η Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες η κομποστοποίηση σε οικιακό αλλά και σε δημοτικό / κοινοτικό επίπεδο έχει προχωρήσει εδώ και χρόνια. Είναι, με λίγα λόγια, δοκιμασμένη μέθοδος διαχείρισης των αποβλήτων που θα λέγαμε ότι επιβάλλεται πλέον να γίνει θεσμός και στην Ελλάδα, δεδομένου του υψηλού ποσοστού οργανικών στα απόβλητά μας, εξαιτίας της μεσογειακής διατροφής.
Όπως φαίνεται είναι αναγκαία η δραστηριοποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά είναι και χρέος των πολιτών με δικές τους πρωτοβουλίες να συμβάλλουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Πώς χρησιμοποιούμε το κομπόστ;
Το ώριμο κομπόστ είναι ένα ευέλικτο υλικό που μπορεί ελεύθερα να εφαρμοστεί σε κάθε έδαφος κάθε εποχή του χρόνου και χωρίς κίνδυνο να καούν τα φυτά ή να μολυνθούν τα νερά. Γενικά για τον κήπο, ρίχνουμε το κομπόστ όταν είναι καλά ώριμο, όταν δηλαδή η διαδικασία της αποσύνθεσης έχει ολοκληρωθεί. Το ανώριμο κομπόστ καθυστερεί την αναπαραγωγή και την αύξηση μερικών φυτών, ενώ μερικά άλλα, π.χ. το σιτάρι και μερικά κολοκύθια, δείχνουν να αυξάνουν γρηγορότερα.
• Λαχανικά και ετήσια: ενσωματώνουμε το κομπόστ επιφανειακά, πριν τη σπορά ή τη μεταφύτευση. Στην αυξητική περίοδο, το απλώνουμε ως εδαφοκάλυψη. Το ενσωματώνουμε μαζί με τις καλλιέργειες εδαφοκάλυψης.
• Δέντρα και θάμνοι: σε φτωχό έδαφος, δεν γεμίζουμε το λάκκο φύτευσης με πλούσιο κομπόστ, γιατί οι ρίζες δεν θα απλώσουν για να βρουν θρεπτικά στοιχεία. Ρίχνουμε κομπόστ στην περιοχή του ριζικού συστήματος και γεμίζουμε με κομπόστ λάκκους.
• Χλοοτάπητες: Απλώνουμε το κομπόστ όταν δημιουργούμε μια νέα θέση ή ανανεώνουμε τον τάπητα την άνοιξη. Ρίχνουμε λεπτό κομπόστ στα αραιά σημεία, για να φτάσει τις ρίζες.
• Φυτώρια: το κομπόστ είναι εξαιρετικό για τα φυτώρια. Δεν χρειάζεται καμιά απολύμανση (π.χ. θέρμανση) και προτιμότερο είναι το αργό (ψυχρό) κομπόστ. Αν το απολυμάνουμε, σκοτώνουμε τα επιθυμητά μικρόβια και έτσι τα παθογόνα που προέρχονται από την ατμόσφαιρα αναπτύσσονται πολύ. Κοσκινίζουμε το κομπόστ για να φύγουν οι σβώλοι και το ανακατεύουμε με άμμο, τύρφη, χώμα κλπ. Οι σβώλοι μπορούν να μπουν σε ένα νέο σωρό.
• Έκχυμα κομπόστ: φυτά που χρειάζονται άμεση ενίσχυση ξαναζωντανεύουν με νερό πλούσιο σε θρεπτικά, που γίνεται με την εμβάπτιση μιας τρύπιας σακούλας με κομπόστ σε έναν κουβά για 2-3 μέρες. Διαλύουμε το υγρό που προκύπτει μέχρι να έρθει στην απόχρωση του τσαγιού. Μπορούμε να ξαναχρησιμοποιήσουμε την ίδια «σακκούλα» μερικές φορές κι ότι απομείνει μπαίνει πάλι στο σωρό του κομπόστ.

Τα οφέλη των προγραμμάτων κομποστοποίησης σε τοπικό επίπεδο
Η κομποστοποίηση σε τοπικό επίπεδο συμβάλει στη βιώσιμη ανάπτυξη και είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να επιτευχθούν οι στόχοι της, που είναι η οικονομική ανάπτυξη σε συνδυασμό με την προστασία του περιβάλλοντος και την επίλυση κοινωνικών προβλημάτων. Η οικιακή κομποστοποίηση, δηλαδή η συλλογή και επεξεργασία των οργανικών αποβλήτων όσο το δυνατόν πιο κοντά στο μέρος που παράγονται, ωφελεί την τοπική κοινωνία, συμβάλλοντας παράλληλα στην επίλυση ενός από τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα, αυτό της διαχείρισης των αποβλήτων. Συνήθως, προγράμματα κομποστοποίησης δεν ασχολούνται μόνο με την κομποστοποίηση, αλλά και με άλλα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα τοπικού χαρακτήρα, π.χ.:
• εκπαίδευση των ανέργων της περιοχής
• ασφαλές εργασιακό περιβάλλον για ενήλικες με μαθησιακά προβλήματα
• φυτοκομικές θεραπευτικές δραστηριότητες
• διαχείριση τοπικών χώρων πράσινου
• προσωπική βελτίωση και ανάπτυξη ικανοτήτων
• επαγγελματική εκπαίδευση σε τομείς όπως η φυτοκομία και η κομποστοποίηση.

Κομποστοποίηση μπορεί να γίνει σε:
• Σχολεία
• Φυλακές
• Αστικές φάρμες
• Δημοτικά ή Κοινοτικά πάρκα και κήπους
• Θεραπευτικά ιδρύματα
• Χώρους στέγασης αστέγων
• Χώρους εστίασης και υγιεινής διατροφής
• και σε πολλά άλλα μέρη…

Σκοποί και Στόχοι ενός τέτοιου προγράμματος
Οι κύριοι στόχοι θα πρέπει να είναι:
• Η ευαισθητοποίηση και ενημέρωση των πολιτών για το όλον θέμα διαχείρησης των απορριμμάτων.
• Η εκπαίδευση και κατάρτιση των ενηλίκων, έτσι ώστε να συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία της βιώσιμης διαχείρισης των οργανικών αποβλήτων με την κομποστοποίηση.
• Η κατάρτιση ενηλίκων σχετικά με την ανάπτυξη πρωτοβουλιών κομποστοποίησης στο πλαίσιο της κοινωνικής οικονομίας, που θα συμβάλλουν στην επίτευξη των ποσοτικών στόχων εναλλακτικής διαχείρισης οργανικών αποβλήτων σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
• Να εφοδιάσει τους ενήλικους εκπαιδευόμενους με «εργαλεία» που θα τους βοηθήσουν να δημιουργήσουν ενεργές κοινότητες, να ενδυναμώσει τις αστικές αλλά και επαρχιακές περιοχές, και να δημιουργήσει θέσεις εργασίας για κοινωνικά αποκλεισμένα άτομα και μακροχρόνιους ανέργους.
• Να αναπτύξει τη συνεργασία μεταξύ οργανισμών που προωθούν την κοινωνική οικονομία μέσω της κομποστοποίησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
• Η δυνατότητα υλοποίησης Ευρωπαικών προγραμμάτων.

ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

 

Στις μέρες μας όλη η επιστημονική κοινότητα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την υπερθέρμανση του πλανήτη ως αποτέλεσμα του φαινομένου του θερμοκηπίου, πολίτες σε όλο τον κόσμο γίνονται θεατές ή και θύματα ασυνήθιστων ή επικίνδυνων καιρικών φαινομένων, ενώ ζωικά και φυτικά είδη απειλούνται με εξαφάνιση. Ως κύριος επιβαρυντικός παράγοντας αυτής της περιβαλλοντικής ανισορροπίας ενοχοποιείται η ενέργεια, οι μηχανισμοί και τα συστήματα μετατροπής, μεταφοράς και χρήσης της.

 

Σύμφωνα με ειδική έρευνα της Ε.Ε. προκύπτει ότι:

-To 40% της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης δαπανάται στα κτίρια.

-Το 8% της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης σε ένα μέσο κτίριο δαπανάται από τις συσκευές που παραμένουν σε αναμονή (stand-by).

Η βιομηχανία καταναλώνει μόλις 29% και ο εμπορικός τομέας 26%.

 

Είναι λοιπόν σημαντικό να αλλάξουμε όλοι την συμπεριφορά μας απέναντι στην χρήση της ηλεκτρικής κυρίως ενέργειας καθώς τα blackouts αυξάνονται και δαπανώνται τεράστια ποσά κάθε χρόνο για την συντήρηση των δικτύων διανομής.

Ο ρόλος των γονέων είναι καθοριστικός στη δημιουργία περιβαλλοντικής συνείδησης στα παιδιά. Η συμπεριφορά και οι συνήθειες γεννιούνται στο οικογενειακό περιβάλλον και οι γονείς αποτελούν το παράδειγμα για όλα αλλά και για τη συμπεριφορά με σεβασμό στο περιβάλλον και την εκμάθηση  της σημασίας της εξοικονόμησης  ενέργειας.

Τα αποτελέσματα ερευνών που εκπονούνται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες τα τελευταία χρόνια ενισχύουν ολοένα και περισσότερο την άποψη πως μια ουσιαστική μείωση της κατανάλωσης μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την αλλαγή της ανθρώπινης συμπεριφοράς και του τρόπου ζωής γενικότερα.

Η ευαισθητοποίηση λοιπόν των πολιτών και η αλλαγή της συμπεριφοράς, με στόχο την επίτευξη ενεργειακών και οικονομικών οφελών, είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής, την οικονομική ανάπτυξη και την προστασία του περιβάλλοντος.

Η εφαρμογή των παρακάτω συμβουλών στα ελληνικά νοικοκυριά μπορεί να επιφέρει σημαντική μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης.

Στον κλιματισμό

  1. Πριν αποφασίσετε να αγοράσετε κλιματιστικό, ενημερωθείτε για την ενεργειακή του κατανάλωση, δεδομένου ότι μπορεί να αυξήσει σημαντικά το λογαριασμό σας, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες.
  2. Εφαρμόζετε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή για το κλιματιστικό σας.
  3. Ρυθμίζετε το κλιματιστικό χρησιμοποιώντας ένα καλό θερμόμετρο τοίχου και μην επιδιώκετε θερμοκρασία χαμηλότερη από 26ο C το καλοκαίρι και μεγαλύτερη από 18o C το χειμώνα.
  4. Χρησιμοποιείτε ανεμιστήρα που καταναλώνει ελάχιστη ενέργεια σε σχέση με το κλιματιστικό. Η καλύτερη θέση για έναν ανεμιστήρα είναι η οροφή. Ο ανεμιστήρας οροφής μας δροσίζει, ενώ καταναλώνει ενέργεια όσο και ένας κοινός λαμπτήρας φωτισμού.
  5. Φροντίστε τα παράθυρα να είναι κλειστά όταν λειτουργεί το σύστημα κλιματισμού για να μη χάνεται πολύτιμη ενέργεια.
  6. Τοποθετήστε ανοιχτόχρωμες τέντες στα νότια και δυτικά παράθυρα. Με τον τρόπο αυτό η ηλιακή ακτινοβολία μειώνεται ως και 75%.
  7. Βάφετε τους εξωτερικούς τοίχους με ανοικτά χρώματα.
  8. Aερίζετε το σπίτι σας τα καλοκαιρινά βράδια.

Θέρμανση

  1. Προτιμήστε τις ηλιόλουστες χειμωνιάτικες μέρες να αφήνετε τον ήλιο να μπαίνει στο σπίτι σας από το να ανάβετε τα καλοριφέρ.
  2. Μην καλύπτετε τα θερμαντικά σώματα με κουρτίνες ή καλύμματα γιατί μειώνεται σημαντικά η απόδοσή τους.
  3. Μη ρυθμίζετε το θερμοστάτη πάνω από τους 18ο C, αν έχετε αυτόνομη θέρμανση. Για κάθε επιπλέον βαθμό σπαταλάτε μέχρι και 10% περισσότερη ενέργεια.
  4. Φροντίστε για τη συντήρηση του καυστήρα από ειδικό τεχνίτη, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.
  5. Σε περίπτωση υπερθέρμανσης του σπιτιού, ρυθμίστε το θερμοστάτη σε χαμηλότερη θερμοκρασία, αντί να ανοίξετε τα παράθυρα.

Θερμομόνωση

  1. Όσο καλύτερη είναι η θερμομόνωση στο σπίτι ή το διαμέρισμα που διαμένουμε, τόσο λιγότερη κατανάλωση ενέργειας απαιτείται για τη θέρμανση ή /και το δροσισμό του.
  2. Τα σημεία στα οποία πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας είναι οι επιφάνειες που έρχονται σε επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον (τοίχοι, παράθυρα, ταράτσες, σκεπές, κ.λπ.).
  3. Ελέγξτε τις πόρτες και τα παράθυρα. Εάν υπάρχουν χαραμάδες, κλείστε τις με μονωτικό υλικό ή σιλικόνη.
  4. Συνιστάται τα βορεινά παράθυρα να έχουν διπλά τζάμια.
  5. Τις κρύες νύχτες του χειμώνα κλείνετε τα εξώφυλλα (παντζούρια), καθώς επίσης και τις κουρτίνες για να διατηρείται η ζέστη.

Ενεργειακή σήμανση Α

  1. Όταν αντικαταστήσετε τις συσκευές σας, προτιμήστε συσκευές µε ενεργειακή σήμανση Α. Ένα ψυγείο ενεργειακής κατηγορίας Α καταναλώνει το 60% της ενέργειας που καταναλώνει ένα ψυγείο κατηγορίας C ή D. Οι συσκευές κατηγορίας Α είναι πιο ακριβές, αλλά η ενέργεια που εξοικονομούν κατά τη διάρκεια της ωφέλιμης ζωής τους, υπερκαλύπτει το κόστος αγοράς.
  2. Με ένα τυπικό κλιματιστικό ενεργειακής κατηγορίας Α, απόδοσης 9000 BTU με 500 ώρες χρήσης τον χρόνο (μια τυπική χρήση για δροσισμό), μπορείτε να εξοικονομήσετε μέχρι και 25 €/χρόνο σε σχέση με ένα κλιματιστικό ενεργειακής κατηγορίας G. Ρωτήστε τον πωλητή πόσα BTU χρειάζονται (κατάλληλη ψυκτική ικανότητα) για τα τετραγωνικά του δωματίου στο οποίο θέλετε να εγκαταστήσετε το κλιματιστικό.

Στην κουζίνα

  1. Φροντίστε τα μαγειρικά σκεύη να εφαρμόζουν σωστά στις εστίες της κουζίνας. Αν τα σκεύη δεν «πατούν» καλά στα μάτια της κουζίνας το φαγητό θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο για να γίνει και επίσης σπαταλάτε 20-30% περισσότερη θερμότητα και ρεύμα.
  2. Αν το ψυγείο σας δεν έχει αυτόματη απόψυξη, φροντίστε να κάνετε τακτικά απόψυξη.( ένα στρώμα πάγου πάχους 5 χιλιοστών αυξάνει κατά 30% την κατανάλωση ρεύματος).
  3. Σβήστε το φαγητό 5’ λεπτά προτού γίνει . Το μάτι της κουζίνας είναι αρκετά ζεστό ώστε να τελειώσει το φαγητό σας.
  4. Πλυντήριο ρούχων
  5. Εφαρμόζετε τις οδηγίες του κατασκευαστή, προκειμένου να εξοικονομείτε ηλεκτρική ενέργεια, νερό και απορρυπαντικό.
  6. Επιλέξτε την αγορά πλυντηρίου που μπορεί να συνδεθεί με ηλιακό θερμοσίφωνα για τη χρήση ζεστού νερού.
  7. Όταν απουσιάζετε, κλείνετε την παροχή νερού του πλυντηρίου.
  8. Επιλέξτε το πλυντήριο με τη μικρότερη κατανάλωση νερού και ρεύματος. Υπάρχουν αρκετές διαφορές από συσκευή σε συσκευή.
  9. Ελέγξτε την ετικέτα ενεργειακής σήμανσης.
  10. Πριν αγοράσετε μια συσκευή ενημερωθείτε για την κατανάλωσή της σε ρεύμα, δεδομένου ότι υπάρχουν διαφορές από συσκευή σε συσκευή (ακόμη και στη λειτουργία αναμονής).
  11. Οι μικρές συσκευές γενικά καταναλώνουν λιγότερο ρεύμα από τις μεγάλες, γι’ αυτό όποτε μπορείτε, προτιμήστε τις.
  12. Είναι αποδεδειγμένο ότι τα ρούχα καθαρίζουν εξίσου καλά στους 60ο C όσο και στους 90ο C. Προτιμήστε λοιπόν τη λειτουργία σε χαμηλότερη θερμοκρασία.

Θερμοσίφωνας

  1. Μη ρυθμίζετε το θερμοστάτη στο θερμοσίφωνα πάνω από τους 60ο C. Ανάψτε το θερμοσίφωνά σας όσο χρειάζεστε, ανάλογα με τις ανάγκες σας για ζεστό νερό και μην τον αφήνετε αναμμένο άσκοπα.
  2. Προτιμήστε το ντους από το μπάνιο στη μπανιέρα. Ξοδεύετε 3 φορές λιγότερο ρεύμα και νερό.
  3. Μην αφήνετε τις βρύσες σας να στάζουν.
  4. Μην αφήνετε το ζεστό νερό να τρέχει άσκοπα.
  5. Προτιμήστε έναν ηλιακό θερμοσίφωνα αντί ηλεκτρικό για τη θέρμανση του νερού (ο ηλιακός θερμοσίφωνας μπορεί να καλύψει κατά 80% τις ετήσιες ανάγκες σε ζεστό νερό χωρίς να χρειαστεί κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος).

Φωτισμός

  1. Φροντίστε να μη μένουν αναμμένα τα φώτα σε δωμάτια, όταν δεν είναι απαραίτητο.
  2. Προτιμήστε ένα χαμηλό γενικό φωτισμό και τοπικό φωτισμό στα σημεία που το χρειάζεστε.
  3. Προτιμήστε τα ανοικτά χρώματα στους τοίχους του σπιτιού σας, καθώς κάνουν το εσωτερικό περιβάλλον φωτεινότερο.
  4. Να θυμάστε ότι μια κοινή λάμπα πυράκτωσης καταναλώνει ως και τέσσερις φορές περισσότερη ενέργεια από ένα λαμπτήρα φθορισμού που προσφέρει τον ίδιο φωτισμό.
  5. Στην κουζίνα και σε χώρους εργασίας προτιμάτε τις λάμπες φθορισμού.
  6. Οι λάμπες χαμηλής κατανάλωσης (όπως οι νέοι ηλεκτρονικοί λαμπτήρες που κυκλοφορούν στην αγορά) μπορεί να κοστίζουν περισσότερο από τις κοινές λάμπες, αλλά έχουν οκταπλάσια διάρκεια ζωής και καταναλώνουν τέσσερις φορές λιγότερο ρεύμα.
  7. Να καθαρίζετε τακτικά, και πάντα με προσοχή, τα φωτιστικά σώματα και τους λαμπτήρες.

Νυχτερινό ρεύμα

  1. Κάντε αίτηση στη ΔΕΗ για νυχτερινό ρεύμα.
  2. Μην ξεχνατε πως το φυσικό αέριο μπορεί να καλύψει πολλές ενεργειακές ανάγκες στο σπίτι και το γραφείο.

 

TO ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ

Οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν μέρος της οικολογίας των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας μας και είναι φαινόμενο σύνθετο που ακολουθεί τους νόμους της φύσης.

Η πλήρης εξάλειψη των δασικών πυρκαγιών, είναι αδύνατη και αποτελεί ουτοπία έστω και αν υπήρχε ο πιο τέλειος αντιπυρικός σχεδιασμός.

Οι δασικές πυρκαγιές, με τη δημιουργία τοπίων καταστροφής επηρεάζουν αρνητικά την ανθρώπινη ψυχολογία και έχουν δυσμενείς επιπτώσεις στις ανθρώπινες δραστηριότητες, γιατί συμβάλουν στη σταδιακή ερημοποίηση των πληγέντων περιοχών.

Έχει διαπιστωθεί ότι οι δασικές πυρκαγιές μπορεί να συμβάλουν θετικά στη φυσική ανανέωση και αύξηση της βιοποικιλότητας των δασικών οικοσυστημάτων και αρνητικά, προκαλώντας την πλήρη υποβάθμιση τους, όταν οι πυρκαγιές είναι επαναλαμβανόμενες σε μικρά σχετικά χρονικά διαστήματα στον αυτό τόπο.

Ο κύκλος υποβάθμισης των δασών ξεκινά με τις πρώτες πυρκαγιές που αρχικά οδηγούν στη μετατροπή τους σε θαμνοτόπους και συνεχιζόμενος ανεξέλεγκτα, οδηγεί σύντομα στην τέλεια υποβάθμιση της παραγωγικής ικανότητας του τόπου, με τελική κατάληξη την ερημοποίηση.

Είναι εύλογη λοιπόν η ανησυχία που υπάρχει και η σημασία που δίνεται στο πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών, με δεδομένο μάλιστα ότι περισσότερο από το 10% της έκτασης της χώρας μας καλύπτεται σήμερα από άγονες και βραχώδεις εκτάσεις, γεγονός οφειλόμενο κατά μεγάλο μέρος στην επανάληψη του κύκλου των πυρκαγιών.

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ

Οι δασικές πυρκαγιές είναι ένα φυσικό φαινόμενο που εντάσσεται στην κατηγορία των φυσικών καταστροφών.

Η διαχείριση κάθε φυσικής καταστροφής έχει σαν βασικό στοιχείο τον προκατασταλτικό σχεδιασμό και τη λήψη προληπτικών μέτρων, έτσι ώστε όταν συμβεί το φαινόμενο να μπορεί να εκτονωθεί μέσα από τα μέτρα και τις υποδομές του προκατασταλτικού σχεδιασμού και η συμπεριφορά του να μην ξεπεράσει τα όρια του μηχανισμού καταστολής.

Η πρόληψη των δασικών πυρκαγιών αποτελεί τον ιδεώδη στόχο της αντιπυρικής προστασίας του δασικού και γενικότερα φυσικού περιβάλλοντος.

Ο στόχος αυτός επιδιώκεται μέσα από την άρση των αιτίων που άμεσα ή έμμεσα προκαλούν τις δασικές πυρκαγιές.

Είναι γνωστό ότι οι δασικές πυρκαγιές μπορεί να προκληθούν από φυσικά αιτία (π.χ. κεραυνοί) ή από ανθρώπινες δραστηριότητες (κάψιμο σκουπιδιών, υπολείμματα καλλιεργειών, κλπ.). Στην Ελλάδα, ο κίνδυνος εκδήλωσης δασικής πυρκαγιάς από ανθρώπινες δραστηριότητες έχει διαπιστωθεί ότι είναι μεγάλος.

Αναλύοντας στατιστικά τις αιτίες πρόκλησης δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας διαπιστώνουμε ότι το 35% των πυρκαγιών οφείλεται σε αμέλεια (κακός υπολογισμός στις καύσεις για καθαρισμούς, βραχυκυκλώματα γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος, ανεξέλεγκτοι χώροι καύσης απορριμμάτων, παραλείψεις η λάθη εκδρομέων κλπ). Ένα μικρότερο ποσοστό περιπτώσεων περίπου 20% οφείλεται σε κακόβουλες ενέργειες και το υπόλοιπο 45% που καταγράφεται σε άγνωστα αιτία κατανέμεται αναλόγως ανάμεσα στην αμέλεια και την πρόθεση. Συνεπώς, εφόσον το μεγαλύτερο ποσοστό των πυρκαγιών οφείλεται σε αμέλεια, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στην ενημέρωση και κινητοποίηση των πολιτών για τον κίνδυνο πρόκλησης πυρκαγιάς από αμέλεια.

Από τα παραπάνω προκύπτει εύλογα το συμπέρασμα ότι η αποτελεσματική αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών επιβάλλει τη λήψη μέτρων με τα οποία επιδιώκεται η άρση των αιτίων που άμεσα ή έμμεσα τις προκαλούν, καθώς και τη δημιουργία όλων εκείνων των προϋποθέσεων που θα καταστήσουν το έργο της καταστολής περισσότερο αποτελεσματικό.

Τα μέτρα αυτά αφορούν κυρίως:

Τη χρήση συστημάτων προσδιορισμού κινδύνου πυρκαγιάς, που καθορίζουν χρονικά την πιθανότητα εκδήλωσης της σε μια περιοχή, με σκοπό την άμεση επέμβαση των δυνάμεων καταστολής.

Την ενημέρωση των πολιτών για τον κίνδυνο πρόκλησης πυρκαγιάς από αμέλεια.

Την εκτέλεση διαφόρων έργων υποδομής που βοηθούν στην εφαρμογή των σχεδίων καταστολής, όπως:

  • Διανοίξεις και βελτιώσεις δασικών δρόμων και αντιπυρικών ζωνών
  • Κατασκευή και εγκατάσταση δεξαμενών νερού και παρατηρητήριων στα δάση
  • Καθαρισμοί δασικής βλάστησης σε περιοχές υψηλού κινδύνου κ.λ.π.

Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας ως αρμόδιο θεσμοθετημένο επιτελικό όργανο, έχοντας ως δεδομένο ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος των δασικών πυρκαγιών προϋποθέτει την κατ’ ανάγκη εμπλοκή και συντονισμένη δράση πολλών υπηρεσιών και φορέων και ότι η προληπτική οργάνωση είναι το σημαντικότερο στοιχείο της όλης προσπάθειας, για την προστασία των πολιτών, των οικισμών και των δασών από τις πυρκαγιές , έχει επιλέξει για την αντιμετώπιση του προβλήματος στρατηγικές, που βασίζονται στο διεπιστημονικό σχεδιασμό, την προληπτική οργάνωση και τον κρατικό συντονισμό.

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ

Ο όρος «κίνδυνος πυρκαγιάς» είναι αρκετά σύνθετος και χρησιμοποιείται για να εκφράσει μια εκτίμηση σχετικά με:

  • Την ευκολία ανάφλεξης
  • Το ρυθμό εξάπλωσης
  • Τη δυσκολία έλεγχου
  • Τις επιπτώσεις μιας πυρκαγιάς.

Η πιθανότητα για έναρξη μιας πυρκαγιάς ως αποτέλεσμα της παρουσίας και δράσης των γεννεσιουργών αυτής αιτίων ορίζεται ως επικινδυνότητα.

Η επικινδυνότητα μεταβάλεται σε κάθε περιοχή κατά τη διάρκεια του έτους εξαρτώμενη από την ύπαρξη φυσικών ή ανθρωπογενών αιτίων σε συνδιασμό με την ευφλεκτικότητα της καύσιμης δασικής ύλης. Η ευφλεκτικότητα αυτή εξαρτάται απο τα χαρακτηριστικά της καύσιμης δασικής ύλης και τις καιρικές συνθήκες που επιδρούν σε αυτή.

Η γνώση της επικινδυνότητας είναι ένα από τα βασικά στοιχεία που απαιτούνται για την εκτίμηση του συνολικού κινδύνου πυρκαγιάς σε μία περιοχή.

Η αποφασιστικότερη παράμετρος για τον έγκαιρο έλεγχο μιας πυρκαγιάς και την εν συνεχεία κατάσβεσή της είναι ο χρόνος, ο οποίος παρέρχεται από την στιγμή της έναρξης μιας πυρκαγιάς μέχρι τη στιγμή της επέμβασης των πυροσβεστικών δυνάμεων.

Η εγκατάσταση παρατηρητηρίων (πυροφυλάκεια) μέσα στο δάσος με σκοπό την άμεση αναγγελία της πυρκαγιάς θα μπορούσε να δώσει λύση στο πρόβλημα, πλην όμως δεν αποτελεί ολοκληρωμένη λύση, δεδομένου ότι η αναγγελία γίνεται μετά την εκδήλωση της. Οι δυνάμεις καταστολής έχουν το βασικό πλεονέκτημα μόνο όταν γνωρίζουν σε ποια περιοχή υπάρχει η μεγαλύτερη πιθανότητα εκδήλωσης πυρκαγιάς, ώστε να μετακινηθούν εκ των προτέρων προς αυτήν, με σκοπό να επέμβουν άμεσα.

Ειδικότερα για την Ελλάδα, εάν λάβουμε υπόψη ότι ο συνολικός χώρος που λαμβάνουν χώρα οι πυρκαγιές καλύπτει το 80 % της συνολικής έκτασής της, τότε η παρουσία ενός συστήματος πρόβλεψης – εκτίμησης κινδύνου πυρκαγιάς κρίνεται επιβεβλημένη.

Για να θεωρηθεί συνεπώς ο αντιπυρικός σχεδιασμός στη χώρα μας ολοκληρωμένος, πρέπει να περιλαμβάνει και ένα σύστημα που να εκτιμά αντικειμενικά τον κίνδυνο και αναλύει το σύνολο των παραγόντων που επηρεάζουν και καθορίζουν χρονικά την πιθανότητα εκδήλωσης πυρκαγιάς σε μια περιοχή, με σκοπό την άμεση επέμβαση. Η πρόβλεψη αυτή κατά την διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου αποτελεί στρατηγικό εργαλείο προληπτικού σχεδιασμού και οργάνωσης του αντιπυρικού αγώνα που έχει σαν σκοπό:

  • Τη συγκριτική αντιμετώπιση των δασικών οικοσυστημάτων μιας χώρας, σε δεδομένη χρονική στιγμή, ανάλογα με τον κίνδυνο πυρκαγιάς που διατρέχουν
  • Την υποστήριξη της διοίκησης στη λήψη αποφάσεων
  • Την ενημέρωση των πολιτών για τον κίνδυνο με σκοπό την αποφυγή πρόκλησης πυρκαγιάς από αμέλεια.

Η εκτίμηση του κινδύνου πυρκαγιάς σε καμία περίπτωση δεν προβλέπει την συμπεριφορά μιας πυρκαγιάς που εξελίσσεται σε πραγματικό χρόνο.

ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΔΕΛΤΙΟ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

Οι βασικές παράμετροι που καθορίζουν τον κίνδυνο εκδήλωσης πυρκαγιάς σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία κατατάσσονται σε κλιματολογικές, μορφολογίας εδάφους, χαρακτηριστικών βλαστήσεως και σε κινδύνους που προέρχονται από ανθρώπινες δραστηριότητες (αμέλεια, εμπρησμοί κλπ) και φυσικά αίτια (κεραυνοί).

Λόγω της πολυπλοκότητας του φαινομένου των πυρκαγιών και της συμμετοχής πολλών παραγόντων σε αυτό που ορίζουμε σαν κίνδυνο πυρκαγιάς, μεθοδολογικά έχει υιοθετηθεί η ανάπτυξη συστήματος δεικτών και όχι ενός μόνο δείκτη, με επικρατούσα προσέγγιση την ακολουθούμενη από τα Αμερικανικά συστήματα εκτίμησης κινδύνου πυρκαγιάς (Ηνωμένων Πολιτειών – NFDRS και Καναδά – NFFDRS) προσαρμοσμένη στις ιδιαιτερότητες της κάθε χώρας.

Βασική επιδίωξη των συστημάτων προσδιορισμού κινδύνου πυρκαγιάς είναι η δυνατότητα παρουσίασης των προβλέψεων με τη μορφή θεματικού χάρτη που απεικονίζει τον κίνδυνο, όπως αυτός εκτιμάται στα διάφορα γεωγραφικά διαμερίσματα μίας χώρας.

Η παρουσίαση των στοιχείων σε μορφή χάρτη, έχει σαν σκοπό τη συγκριτική αντιμετώπιση των διαφόρων περιοχών που απεικονίζονται. Ο χάρτης κινδύνου πυρκαγιάς συντάσσεται συνήθως σε ψηφιακή μορφή και μπορεί να αναβαθμίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα (καθημερινά).

Για τη σύνταξη των χαρτών αυτών λαμβάνονται κυρίως υπόψη οι προβλέψεις των σχετικών με τις πυρκαγιές καιρικών φαινομένων για το επόμενο 24ωρο, η κατάσταση της βλάστησης καθώς και κάθε άλλη διαθέσιμη πληροφορία που συμβάλει στον προσδιορισμό της επικινδυνότητας μιας περιοχής σε δεδομένη χρονική στιγμή. Η ακρίβεια του χάρτη εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την ακρίβεια των μετεωρολογικών προβλέψεων.

Επισημαίνεται ότι η κατάσταση της βλάστησης, ως στοιχείο, συμβάλει στη συνολικότερη εκτίμηση όσον αφορά τον κίνδυνο πυρκαγιάς και χαρακτηρίζεται από μη συνεχή μεταβολή, αντίθετα με τις μετεωρολογικές συνθήκες που μεταβάλλονται συνεχώς σε ημερήσια βάση.

Από το έτος 2003 η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας προκειμένου να εκτιμήσει την κατάστασης της βλάστησης στην έκδοση του ημερήσιου δελτίου πρόβλεψης κίνδυνου πυρκαγιάς που εκδίδει κατά την διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, χρησιμοποιεί μεταξύ των άλλων και δορυφορικές εικόνες MODIS TERRA οι οποίες μετά από ειδική επεξεργασία, παρουσιάζουν με κατάλληλο χρωματικό κώδικα την κατάσταση της βλάστησης (ξηρότητα) για όλη την χώρα υπό μορφή θεματικού χάρτη. Η μέθοδος υπολογισμού των δεδομένων των χαρτών βασίζεται σε κανονικοποιημένο δείκτη βλάστησης NDVI (Normalized Difference Vegetation Index) ή άλλους δείκτες.

Οι χάρτες αυτοί κατά την διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου αναβαθμίζονται ανά 10-ήμερο, βασιζόμενοι στην επεξεργασία νεώτερων (πιο επίκαιρης λήψης) δορυφορικών εικόνων. Η αξιοπιστία των χαρτών ελέγχεται με επιτόπιες παρατηρήσεις.

Η κατάταξη μιας περιοχής σε κατηγορία υψηλού κινδύνου, μια δεδομένη χρονική στιγμή, δεν σημαίνει ότι θα έχουμε κατ’ ανάγκη πυρκαγιά στην περιοχή αυτή. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην συνεχή καταγραφή του ημερήσιου αριθμού πυρκαγιών, όπως αυτές εμφανίστηκαν σε διάφορες περιοχές της χώρας, του εμβαδού της καμένης έκτασης ανά πυρκαγιά και των αιτιών που τις προκάλεσαν, με σκοπό την επαλήθευση των προβλέψεων.

Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας στα πλαίσια των προσπαθειών για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, κατά τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, εκδίδει ημερήσιο δελτίο πρόβλεψης κινδύνου πυρκαγιών, υπό μορφή θεματικού χάρτη στον οποίο απεικονίζονται 5 επίπεδα κινδύνου πυρκαγιάς, όπως αυτά εκτιμώνται στα διάφορα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας μας.

Το μέτρο αυτό οδηγεί στην άμεση λήψη προσθέτων μέτρων πρόληψης και ετοιμότητας από τους φορείς που εμπλέκονται στην αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, καθώς και στην αποφυγή άσκοπων επιφυλακών.

Στον ημερήσιο χάρτη πρόβλεψης κίνδυνου πυρκαγιάς εμφανίζονται τα διοικητικά όρια των Δασαρχείων της χώρας, τα οποία και θεωρούνται ως το ελάχιστο γεωγραφικό διαμέρισμα στο οποίο εκτιμάται ο κίνδυνος.

Η εκπόνηση του χάρτη ολοκληρώνεται στις 12:30 της προηγουμένης ημέρας από την ημέρα για την οποία ισχύει. Αμέσως μετά τη σύνταξή του ο χάρτης γίνεται σε ελάχιστο χρόνο διαθέσιμος από το δικτυακό τόπο (ιστοσελίδα) της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας (www.civilprotection.gr), από όπου μπορούν να ενημερώνονται όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, οι εθελοντικές ομάδες πυροπροστασίας, καθώς και όλοι οι ενδιαφερόμενοι πολίτες.

Στο χάρτη διακρίνονται τέσσερις κανονικές κατηγορίες κινδύνου, χαμηλή, μέση, υψηλή και πολύ υψηλή, βαθμολογούμενες αντίστοιχα με αριθμούς από το 1 έως το 4. Η κατηγορία με αριθμό 5, κατά κανόνα, εμφανίζεται σπάνια στο χάρτη. Η κατηγορία αυτή αντιστοιχεί με Κατάσταση Συναγερμού. Η έννοια των κατηγοριών αυτών κινδύνου έχει ως εξής:

Κατηγορία Κινδύνου 1 (Χαμηλή)

Η πιθανότητα για εκδήλωση πυρκαγιάς δεν είναι ιδιαίτερα υψηλή.Εάν εκδηλωθεί πυρκαγιά, οι συνθήκες (κατάσταση καύσιμης ύλης, μετεωρολογικές συνθήκες) δεν θα ευνοήσουν τη γρήγορη εξέλιξή της.

Κατηγορία Κινδύνου 2 (Μέση)

Ο κίνδυνος είναι συνήθης για τη θερινή περίοδο. Εφόσον υπάρξει αποτελεσματική αντίδραση σε κάθε εκδηλούμενη πυρκαγιά δεν πρέπει να υπάρξουν προβλήματα ελέγχου. Ο δασοπυροσβεστικός μηχανισμός πρέπει να είναι στην κανονική του, για την αντιπυρική περίοδο, καθημερινή στελέχωση και ετοιμότητα.

Κατηγορία Κινδύνου 3 (Υψηλή)

Ο κίνδυνος είναι υψηλός. Αναμένονται πολλές πυρκαγιές μέσης δυσκολίας ή αρκετές πυρκαγιές που είναι δύσκολο να αντιμετωπισθούν.Και στις δύο περιπτώσεις είναι απαραίτητο να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για την άμεση κινητοποίηση του μηχανισμού σε κάθε επεισόδιο, την αποφυγή οποιασδήποτε χρονοτριβής και την αποστολή επαρκών δυνάμεων για να ολοκληρωθεί γρήγορα το έργο της κατάσβεσης δεδομένης της υπάρχουσας δυσκολίας. Με καλή οργάνωση και ετοιμότητα οι δυνάμεις του Πυροσβεστικού Σώματος αναμένεται να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες με επιτυχία.

Κατηγορία Κινδύνου 4 (Πολύ Υψηλή)

Ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα υψηλός. Ο αριθμός των πυρκαγιών πιθανόν να είναι αρκετά μεγάλος αλλά, το κυριότερο, κάθε πυρκαγιά μπορεί να λάβει μεγάλες διαστάσεις εφόσον ξεφύγει από την αρχική προσβολή.Απαιτείται απόλυτη ετοιμότητα και πλήρης στελέχωση των δυνάμεων καταστολής και παραμονή του προσωπικού σε επαφή με τις υπηρεσίες.Όλες οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες (Νομαρχίες, ΟΤΑ, Δασικές Υπηρεσίες, κλπ.) τίθενται σε επιφυλακή και δρουν σε αρωγή του έργου του Πυροσβεστικού Σώματος σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στα αντιπυρικά σχέδια για την κατάσταση κινδύνου επιπέδου 4 (π.χ. αυξάνονται οι περιπολίες πρόληψης και η αστυνόμευση των κρίσιμων δασικών εκτάσεων κλπ.).

Κατηγορία Κινδύνου 5 (Κατάσταση ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ)

Ο κίνδυνος είναι ακραίος. Οι συνθήκες (ισχυρός άνεμος, χαμηλή σχετική υγρασία, υψηλή σχετικά θερμοκρασία, κλπ.) είναι πιθανό να οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτη κατάσταση με μεγάλο αριθμό πυρκαγιών ακραίας συμπεριφοράς. Επειδή αυτές οι συνθήκες είναι δυνατό να ξεπεράσουν τις συνολικές δυνατότητες του δασοπυροσβεστικού μηχανισμού, απαιτείται να μεγιστοποιηθούν οι προσπάθειες πρόληψης και η ετοιμότητα του μηχανισμού για άμεση επέμβαση με όλες του τις δυνάμεις. Για την περίπτωση αυτή πρέπει να υπάρχει στο αντιπυρικό σχέδιο αλλά και σε κάθε εμπλεκόμενο στις πυρκαγιές φορέα κατάλληλος σχεδιασμός ετοιμότητας (αύξηση επιφυλακής προσωπικού, διατήρηση επαφής με όλο το προσωπικό και έλεγχοι ετοιμότητας, επίγειες και εναέριες περιπολίες, μηνύματα ενημέρωσης των πολιτών, πλήρης κινητοποίηση Νομαρχιών, στενή παρακολούθηση της κατάστασης με την Ε.Μ.Υ. κλπ.) και συντονισμού με τους άλλους φορείς. Επίσης πρέπει να δίδονται ιδιαίτερες οδηγίες στο προσωπικό.

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΤΙΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΑΣΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ

Είναι γνωστό ότι η πρώτη εμφάνιση της φωτιάς (ανάφλεξη), η οποία στη συνέχεια οδηγεί στην ανάπτυξη της πυρκαγιάς, οφείλεται κατά ποσοστό 99% σε ανάφλεξη της φυτικής ύλης, που βρίσκεται στην επιφάνεια του εδάφους., π.χ. ξερά χόρτα, κλαδιά, ποώδης βλάστηση, θάμνοι, υπολείμματα υλοτομιών κ.λ.π.

H πορεία εξέλιξης μιας πυρκαγιάς εξαρτάται κατά κύριο λόγο από την οριζόντια και κατακόρυφη συνέχεια της καύσιμης φυτικής ύλης.

Η δημιουργία συνεπώς ζωνών καθαρισμού γύρω από περιοχές υψηλού κινδύνου, όπως κατοικημένους χώρους, σκουπιδότοπους, κατασκηνώσεις – χώρους αναψυχής, καθώς και περιοχών που απαιτούν αυξημένη προστασία (π.χ. αναδασώσεις, περιαστικά δάση κ.λ.π). θα συμβάλει αποτελεσματικά στην ανακοπή της.

Με τον όρο «καθαρισμό» εννοούμε σειρά εργασιών με σκοπό την πλήρη απομάκρυνση της λεπτής διαμέτρου ξερής καύσιμης φυτικής ύλης, που βρίσκεται στην επιφάνεια του εδάφους (ξερά χόρτα, φύλλα, βελόνες, μικροί θάμνοι κατακείμενα υπολείμματα δένδρων, κλπ) και κλάδεμα των δασικών δένδρων μέχρι ύψους τριών (3) μέτρων ανάλογα με την ηλικία και την κατάσταση των κλαδιών τους.

Με τους καθαρισμούς δεν επιδιώκεται η επίλυση του προβλήματος της συσσώρευσης της βιομάζας στα δασικά οικοσυστήματα της χώρας μας, αλλά η προστασία γύρω από περιοχές υψηλού κινδύνου.

Με βάση τα παραπάνω και προκειμένου να προστατευθούν τα πάσης φύσεως κτίσματα, που βρίσκονται πλησίον ή εντός δασών και δασικών εκτάσεων, θα πρέπει να γίνεται περιμετρικός καθαρισμός σε απόσταση τουλάχιστον 10 μέτρων και κλάδεμα όλων των δένδρων μέχρι ύψους τριών (3) μέτρων γύρω από τα κτίσματα, καθώς επίσης και καθαρισμός της στέγης και της υδρορροής τους.

Οι εργασίες καθαρισμού της φυσικής βλάστησης που επιβάλλονται για την προστασία των κτιρίων σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να προσκρούουν στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.

Στην καρδιά του Δεκεμβρίου 2007, αντιπρόσωποι από 191 χώρες συμμετείχαν στη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή σε μια προσπάθεια να ληφθούν μέτρα καταπολέμησης της μεγαλύτερης περιβαλλοντικής απειλής που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η ανθρωπότητα. Οι κυβερνήσεις του κόσμου και ειδικά οι ανεπτυγμένες χώρες όφειλαν να καταλήξουν σε ένα φιλόδοξο σχέδιο για την μετά-Κιότο εποχή, που θα προέβλεπε σημαντικές μειώσεις εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και θα έθετε τις βάσεις για μια κοινή παγκόσμια συμφωνία το έως το 2009.

Στον κατάλογο των συμμετεχόντων της Συνδιάσκεψης παρέλασαν εκατοντάδες Πρόεδροι και Αντιπρόεδροι Κυβερνήσεων, Υπουργοί, Υφυπουργοί, διπλωμάτες, επιστημονικό προσωπικό από όλο τον κόσμο. Σε αυτούς τους εκπροσώπους εμείς οι έλληνες είχαμε ακουμπήσει τις αγωνίες και φυσικά τις ελπίδες μας για το αύριο. Έως σήμερα δεν έχω καμμία πληροφόρηση για το ποιοι πήγαν, τι είπαν, τι ψήφισαν, τι αποφάσισαν και το τι αποκόμισαν από αυτή την παγκόσμια συνάντηση. Κανείς από την επίσημη πολιτεία δεν κάλεσε τους αγωνιούντες πολίτες αυτής της χώρας για το τι πρόκειται να εισηγηθεί. Εγώ καθώς και αρκετοί έλληνες πολίτες απλά έμαθαν πως πρόεδρος της ειδικής επιτροπής περιβάλλοντος της ελληνικής βουλής, ήταν ο βουλευτής Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης. Δεν αμφισβητώ τις προθέσεις του βουλευτή, μα αμφισβητώ και απαιτώ αυτόν τον πολυπόθητο διάλογο με την κοινωνία πριν από τέτοια παγκόσμια συνάντηση.

Έτσι για την ιστορία σας αναφέρω δειλώσεις συμμετοχής άλλων χωρών. Η Αγκόλα είχε δηλώσει 19 μετέχοντες, η Αυστρία 31, η Βουλγαρία 9, η Πορτογαλία 45.

Επίσης για ιστορικούς και μόνο λόγους σας καταθέτω μικρή αναδρομή για το πώς βρεθήκαμε στο Μπαλί. Το 1992, οι περισσότερες χώρες του κόσμου συνυπέγραψαν την Συνθήκη Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (UNFCCC), με σκοπό την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Δεκαπέντε χρόνια μετά, συνέρχεται στο Μπαλί της Ινδονησίας, από 3 έως 14 Δεκεμβρίου, η 13η “Συνδιάσκεψη των μελών στην UNFCC- COP13” και παράλληλα η 3η “Συνάντηση των μελών του Πρωτοκόλλου του Κιότο- MOP3”.

Η συνδιάσκεψη του Μπαλί ηρθε σε μια κρίσιμη χρονικά στιγμή. Οι αδιαμφισβήτητες επιστημονικές αποδείξεις από την Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή (IPCC) συνηγορούν στην άμεση λήψη μέτρων, αν θέλαμε να αποφύγουμε τα χειρότερα.Σημειώστε εδώ όλα όσα πιθανά θα θέλατε να ξέρετε για τις διαπραγματεύσεις στο Μπαλί και την κατάσταση στη χώρα μας.

Κρίσιμα θέματα

Λιγοστεύει το χρονικό περιθώριο για να σώσουμε το κλίμα: στο Μπαλί έπρεπε να έχουν τεθείν οι βάσεις για μια φιλόδοξη παγκόσμια συμφωνία μέσα στα επόμενα 2 χρόνια. Το 2009 πρέπει να έχουμε στα χέρια μας μια παγκόσμια δέσμευση για δράση ενάντια στην κλιματική αλλαγή. Από τη συνδιάσκεψη του Μπαλί θα έπρεπει να βγει μια φιλόδοξη εντολή (mandate) και όχι απλά ένας οδικός χάρτης (roadmap) για τη λήψη συμφωνίας.

Ισχυρές περικοπές εκπομπών: Οι βιομηχανικές ανεπτυγμένες χώρες πρέπει να δεσμευθούν ότι θα μειώσουν τις εκπομπές τους κατά τουλάχιστον 30% έως το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Οι λύσεις υπάρχουν ήδη και μέσα σε αυτές δεν περιλαμβάνεται η πυρηνική ενέργεια.

Οι αναπτυσόμενες οικονομίες πρέπει να συμμετέχουν: Oι μεγάλες αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία, πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τις ανεπτυγμένες χώρες και να αναπτύξουν τις δικές τους ‘κλιματικές’ λύσεις.

STOP στην καταστροφή των δασών: Καμιά πολιτική δεν θα πετύχει αν συνεχιστεί η αποψίλωση των δασών, ιδιαίτερα στους τροπικούς. Η δασική προστασία πρέπει να γίνει προτεραιότητα.

Δίκαια κατανομή ευθυνών: Tα πλούσια κράτη πρέπει να βοηθήσουν τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες και να χρηματοδοτήσουν επαρκώς προγράμματα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή. Ευθυνόμαστε για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, δεν μπορούμε να αμελούμε τους αδύνατους του πλανήτη.

Πλανητικό όραμα: Στο Μπαλί θα έπρεπε να υιοθετηθεί ένα κοινό παγκόσμιο όραμα, που θα αναφέρει με έμφαση ότι υπέρτατος σκοπός είναι ο περιορισμός της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τους 2ο C, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα’. Για να γίνει αυτό οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου πρέπει να μειωθούν κατά τουλάχιστον 60-80% μέχρι τα μέσα του αιώνα.

Όλοι σχεδόν οι ανεπτυγμένοι σε εισαγωγικά λαοί σχεδιάζουν το “αύριο” μέσα από το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, την ισότητα των φύλων, τη μείωση της παιδικής θνησιμότητας και τη μείωση της φτώχειας.

Το ίδιο σκεπτικό θα μπορούσε να σκεφθεί κανείς όταν σχεδιαζόταν η κατασκευή εργοστασίων στη Λάρυμνα, στην Αντίκυρα, στη Δραπετσώνα, στην Ελευσίνα, στον Ασπρόπυργο, στους Αγίους Αποστόλους, στα Λιόσια, στην Κοζάνη, στην Πτολεμαΐδα, στο Αμύνταιο και αύριο στο Γραμματικό και στην Κερατέα. Η ίδια πρακτική εφαρμόζεται ακόμη και σήμερα σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Δεν είμαι αντίθετος στην ανάπτυξη. Απαιτώ όμως μία αναπτυξιακή λογική που έχει ως κέντρο βάρους τον άνθρωπο και την αξία της ζωής του.

Πως μπορώ να δεχτώ την ταμπέλα του ανεπτυγμένου, όταν σήμερα στο 2008, 2,6 δισεκατομμύρια άνθρωποι – 980 εκατομμύρια παιδιά – δεν διαθέτουν πρόσβαση σε κατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής;

Είναι τυχαίο πως στις Βρυξέλλες την 21η Νοεμβρίου 2007 o ΟΗΕ κήρυξε την έναρξη του Διεθνούς Έτους Υγιεινής;

Όχι αγαπητοί αναγνώστες διότι 2,6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων δεν διαθέτουν πρόσβαση σε κατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής. Διότι κάθε χρόνο το ακατάλληλο νερό, η έλλειψη εγκαταστάσεων αποχέτευσης και υγιεινής συντελούν στο θάνατο 1,5 εκατομμυρίων παιδιών.

Διότι αν συνεχιστεί η σημερινή τάση, το 2015 θα υπάρξουν 2,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι χωρίς βασικές εγκαταστάσεις υγιεινής, με τα παιδιά να εξακολουθούν να πληρώνουν το τίμημα: Θάνατοι, απομάκρυνση από το σχολείο, ασθένειες, υποσιτισμός και φτώχεια. Η έλλειψη εγκαταστάσεων υγιεινής εκθέτει τις γυναίκες και τα κορίτσια στη βία, αφού αναγκάζονται να βγουν έξω από τα σπίτια τους μετά τη δύση του ηλίου και μάλιστα σε απομονωμένες περιοχές. Η υγιεινή ενισχύει την αξιοπρέπεια, την ιδιωτικότητα και την ασφάλεια, ειδικότερα για τις γυναίκες και τα κορίτσια. Τα σχολεία με αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις υγιεινής βοηθούν τα παιδιά και ιδιαίτερα τα κορίτσια που φτάνουν στην εφηβεία να παραμείνουν στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Η κοινή λογική αποδέχεται τον ισχυρισμό πως οι βελτιωμένες εγκαταστάσεις υγιεινής θα μπορούσαν να μειώσουν τους θανάτους των μικρών παιδιών που συνδέονται με τη διάρροια, σε ποσοστό μεγαλύτερο του 30 τοις εκατό.

Αν σ’ αυτό προσθέσουμε την προώθηση της υγιεινής, όπως η διδασκαλία του σωστού πλυσίματος των χεριών, το ποσοστό των θανάτων θα μπορούσε να μειωθεί κατά δύο τρίτα. Θα συνέβαλε επίσης στην επιτάχυνση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης στις χώρες όπου οι ανεπαρκείς εγκαταστάσεις υγιεινής αποτελούν μέγιστο παράγοντα απώλειας εργασίας και εκπαιδευτικών ωρών εξαιτίας των ασθενειών.

Με μία δεκάδα δισεκατομμυρίων δολαρίων μειώνεται στο μισό το ποσοστό των ανθρώπων που δε διαθέτουν πρόσβαση σε βασικές εγκαταστάσεις υγιεινής. Αναφέρω αβασάνιστα μια δεκάδα δισεκατομμυρίων δολαρίων με τη σύγκριση πως το ποσοστό αυτό είναι μικρότερο από το ένα τοις εκατό των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών του 2005. Είναι επίσης το ένα τρίτο της εκτιμώμενης παγκόσμιας δαπάνης σε εμφιαλωμένο νερό, ή περίπου όσα ξοδεύουν ετησίως οι Ευρωπαίοι πολίτες σε παγωτά.

Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες και οφείλουμε να τις αποδεχτούμε. Διαβάζοντας τα στοιχεία ένοιωσα κι εγώ μπουνιά στο στομάχι. Θεωρώ επίτευγμα για τον μέσο έλληνα να διαθέτει δεύτερο μπάνιο στο σπίτι του. Ακόμη και πρόσθετο W.C. Yπάρχουν βέβαια και οι σάουνες και τα jacuzzi, τα χρυσά πόμολα και οι γρανιτένιες επενδύσεις. Αυτά τα τελευταία τα αφήνω στην κρίση σας. Σχολιάζω και προτείνω να αφιερώσουμε κι εμείς τη νέα χρονιά, το 2008 στην παγκόσμια υγιεινή.

Μια απλή και ανέξοδη αφιέρωση. Αν γίνει προβληματισμός και σκέψη ακόμα καλύτερα για όλους.